Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Smyrnium olusatrum & Rhinanthus minor

fotò
fotò
Àpi-fèr

Smyrnium olusatrum

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Àpi-bouscas.

Noms en français : Maceron, Maceron potager.

Descripcioun :
Se rescontro pulèu dins li relarg pas trop liuen de la mar nostro, mounte trachis proche dis oustau e dins li baragno. Es uno grando planto, forto, emé la cambo boutisso en li fueio 3 cop divisado en 3 fueioun. Lou brout (oumbello) caup de 5 à 15 rai. Lou fru èi negre un cop madur, de 5 à 7 mm.

Usanço :
Es uno bono planto cultivado desempièi de tèms e un pau óublidado. Tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino, li fueio, li pecou, li flour (chaplado dins l'ensalado), li tijo (pelado). Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn l'àpi-fèr èi depuratiéu...

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae


Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Abriéu à jun

Liò : Baragno - Escoumbre e proche dis oustau - Ermas - Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Smyrnium olusatrum L., 1753

fotò
fotò
Tartarèio

Rhinanthus minor

Orobanchaceae Scrophulariaceae

Àutri noum : Tartarièio, Tartareo, Tartarìo, Crèsto-de-gau, Cascavello.

Nom en français : Petit rhinanthe.

Descripcioun :
La tartarèio-di-pichot es uno planto coumuno de mountagno que trachis dins li prado e pelouso un pau umido. Fai partido di Rhinanthus sènso péu sus li coustat dóu "calice". Lou tube de la flour èi dre emé la labro dóu dessubre à dous dènt < 1 mm de long, e li d'en bas bèn duberto.

Usanço :
Li tartarèio soun de planto parasito pas manjado pèr li bèsti. A Castelano (04) se dis : "la tartarièio manjo lou fen jusqu'à la granjo" (in J.-L. Domenge, EbV, op.cit.). Caupon de rinantino empouisounanto que pòu servi contro la tavanìo. An peréu la prouprieta de tencha la lano e la sedo en jaune .

Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Rhinanthus
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,6 à 1,9 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Prado umido - Pelouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Rhinanthus minor L., 1756

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
ges
C
RR
ges
C
CC
CC

Smyrnium olusatrum & Rhinanthus minor

RR
CC
ges
CC
CCC
ges
ges
ges

Coumpara Àpi-fèr emé uno autro planto

fotò

Coumpara Tartarèio emé uno autro planto

fotò